بکارگیری تئوری های تغییرشکل و نموی پلاستیسیته درتحلیل کمانش دینامیکی ورق مستطیلی الاستوپلاستیک

امروزه در دسترس بودن، دوام، قابلیت اطمینان، وزن و قدرت تحمل بار، به عنوان مهم ترین عوامل در طراحی و مهندسی بهینه مسائل تحلیل ورق ها که در صنعت کاربرد گسترده ای دارند، محسوب می شوند.کمانش در محدوده ی الاستیک یا الاستوپلاستیک یکی از پدیده هایی است که ممکن است در بارگذاری محوری ورق مشاهده شود. در این مقاله تحلیل کمانش دینامیکی الاستوپلاستیک ورق مستطیلی نازک با شرایط مرزی مختلف تحت بار محوری نمایی با استفاده از روش گالرکین و به کارگیری توابع شکل مثلثاتی مورد تحلیل قرارگرفته است. به منظور استخراج روابط حاکم بر رفتار دینامیکی ورق از دو تئوری پلاستیسیته شامل تئوری تغییرشکل پلاستیسیته بر اساس معادلات ساختاری هنکی و تئوری نموی پلاستیسیته بر اساس معادلات ساختاری پرانتل-روس استفاده شده است. همچنین روابط تنش-کرنش رامبرگ – اسگود برای مدل کردن رفتار مادی پلاستیسیته ورق به کار گرفته شده است. تأثیر شرایط مرزی متقارن و غیرمتقارن، پارامترهای هندسی ورق، دامنه بار دینامیکی اعمالی و دو نوع تئوری مختلف پلاستیسیته بر پاسخ دینامیکی ورق شامل تاریخچه زمانی سرعت و جابجایی آن مورد تحلیل قرارگرفته است. بر اساس نتایج به دست آمده تئوری تغییرشکل پلاستیسیته تخمین پایین تری را نسبت به تئوری نموی ارائه می دهد. همچنین مقاومت در مقابل تغییرشکل ورق در تکیه گاه گیردار نسبت به تکیه گاه ساده بیشتر بوده به همین دلیل نقاط نزدیک به این نوع تکیه گاه دارای میدان سرعت و جابجایی کمتری نسبت به نقاط نزدیک تکیه گاه ساده می باشند.